نقد و بررسی گوشی LG Wing

نقد و بررسی گوشی ال جی وینگ

قبل از ورود گوشی های لمسی به بازار و استقبال مردم از اونا، تلفنای دکمه ای برای خودشون پادشاهی میکردن و هر شرکت سعی میکرد با معرفی گوشی جدیدش یه طراحی نو رو به بازار ارائه کنه و کمتر گوشی پیدا میشد که ظاهرشون از روی هم کپی شده باشه، اما این روزا نهایت خلاقیت شرکتا توی طراحی فقط به اضافه کردن دوربین و کم کردن حاشیه های نمایشگر محدود شده. پروژه Explorer الجی حالا به نتیجه رسیده و اولین محصول از اون یعنی LG Wing با نمایشگر چرخان تولید شده که به نظر میرسه از گوشیای تاشو بازار مثل Galaxy fold و Huawei Mate X قابل اعتماد تر و با دوام تر باشه. هر چند که طراحی LG Wing کاملا جدید نیست و ما رو یاد Z130 سامسونگ میندازه. با بررسی ال جی Wing با ما همراه باشید.

طراحی و کیفیت ساخت LG Wing

شاید تو نگاه اول به نظر بیاد که LG Wing هم مثل بقیه گوشیا یه دوربین سه گانه و یه صفحه نمایش با حاشیه های کم داره و تفاوت خاصی با بقیه گوشیای هوشمند موجود توی بازار نداره، ولی اگه صفحه نمایش گوشی رو از سمت راست به سمت چپ فشار بدید، صفحه نمایش میچرخه و گوشی حالت T شکل به خودش میگیره و اینجاس که متوجه میشیم چرا الجی اسم این گوشیو Wing گذاشته (به معنی بال).

الجی توی پشت و جلوی گوشی از شیشه استفاده کرده(گوریلا گلس 5) و فریم دستگاه هم از جنس آلومینیوم ساخته شده که با رنگ آمیزی مات (توی رنگ سفید) کاملا میتونه حس یه پرچمدار گرون قیمتو منتقل کنه. با اینکه از متریال با کیفیتی برای LG Wing استفاده شده اما هنوز هم طراحی و ساخت این گوشی بی نقص نیست، گوشی جدید ال‌جی با اینکه از باتری پرظرفیتی استفاده نمیکنه اما خیلی سنگین و ضخیمه و با وزن 260 گرمی که داره کار کردن توی طولانی مدت باهاش راحت نیست.

به علاوه اینکه صفحه نمایش اصلی فقط با چرخش به یک طرف باز میشه و برای افراد چپ دست مناسب نیست و چه خوبه که ال‌جی یه نسخه جداگانه هم برای افراد چپ دست طراحی و تولید کنه. حاشیه های صفحه نمایش اصلی LG Wing خیلی کمه و صفحه نمایش 87 درصد پنل جلویی رو به خودش اختصاص داده و کناره های اج (Edge) این گوشی هم لذت کار باهاش رو چند برابر میکنه، با چرخوندن صفحه نمایش اصلی، یه صفحه نمایش کوچیک 3.9 اینچی دیگه دیده میشه که علت اصلی وزن و ضخامت بالای این گوشیه. درسته که مکانیزمای مکانیکی این روزا خیلی قابل اعتماد نیستن و حتی دوربینای سلفی پاپ آپ هم امروزه خیلی کم به کار برده میشن، اما لولاهای LG Wing توی نگاه اولیه خیلی محکم و قابل اعتماد به نظر میومدن و هیچ خبری از لق زدن و تکون خوردن وجود نداشت (البته توی نسخه های اولیه یه مقدار لق زدن و صدا دادن موقع تایپ دیده میشد که ال‌جی این مشکلات رو توی نسخه نهایی برطرف‌ کرد) و خود ال‌جی هم چرخش این صفحه نمایش رو تا 200,000 بار تضمین کرده که تا چندین سال خیال کاربر رو راحت میکنه.

بریم سراغ طراحی فریم میانی، جایی که الجی برای این گوششی از فریم میانی آلومینیوم مات استفاده کرده که جذابیت این گوشی رو چند برابر کرده. بالای گوشی دوربین سلفی به چشم میخوره به همراه میرکوفون دوم مکالمه. سمت راست کلید پاور و کنترل کننده های صدا با ظرافت بسیار بالای وجود دارن. سمت چپ به جز خشاب سیم کارت خبری از چیز دیگه ای نیست. خشاب سیم کارتی که از یک سیم کارت و یک حافظه جانبی به صورت همزمان پشتیبانی میکنه! زیر گوشی هم در گاه شارژ (Type-C) به همراه اسپیکر و میکروفون مکالمه دیده میشه، درست متوجه شدید الجی وینگ از جک هندزفری پشتیبانی نمیکنه.

به طور کلی ال‌جی توی بخش کیفیت ساخت کم کاری نکرده و دست گرفتن Wing حسی شبیه به گوشیای پرچمدار داره، اما وزن زیاد و ضخامت زیاد دستگاه قابل چشم پوشی نیست، به علاوه اینکه به دلیل طراحی خاص LG Wing باید حواستون رو خیلی بیشتر جمع کنین که به این گوشی رطوبت نخوره یا ضربه نرسه، البته ال‌جی به این بخش هم فکر کرده و گوشی T شکل خودشو با استاندارد IP54 (مقاوم در برابر پاشش آب و ورود گرد و غبار) همراه کرده که برای یه گوشی با صفحه نمایش متحرک واقعا اتفاق خوبیه و خیال کاربر رو زیر بارون یا موقع ضدعفونی کردن دستگاه (مخصوصا تو دوران کرونا) راحت میکنه.

نمایشگر LG Wing

تو این بخش از ال‌جی برای گوشی جدیدش سراغ صفحه نمایشای اولد رفته و از صفحه نمایش P-OLED ساخت خودش استفاده میکنه که با وضوح 1080×2460 پیکسل، کاملا قابل قبوله و با یه نمایشگر با کیفیت روبرو هستیم. همونطور که از صفحه نمایشای اولد انتظار میره، عمق رنگ مشکی عالیه و رنگا کاملا زنده و شفاف به نظر میرسن. زاویه دید هم مناسبه و رنگا به هم نمیریزن، همچنین LG Wing به قابلیت Always On هم مجهز شده و با اینکه قابلیت جدیدی نیست اما هنوز جذاب و کاربردیه. قبل از رونمایی رسمی LG Wing با خودم گفتم احتمالا ال‌جی خیلی به کیفیت و رزولوشن صفحه نمایش دوم Wing توجهی نکنه و یا سراغ صفحه نمایشای LCD میره و یا به وضوح HD بسنده میکنه (در صورت استفاده از پنلای LCD ضخامت دستگاه حتی بیشتر هم میشد)، اما ال‌جی توی این بخش هم سنگ تموم گذاشته و برای صفحه نمایش 3.9 اینچی مربعی شکل دوم، از یه پنل G-OLED با رزولوشن 1080×1240 پیکسل استفاده کرده که با توجه به ابعاد کوچیک این صفحه نمایش واقعا وضوح مناسبیه و به لطف اولد بودن این پنل هم میتونین از مشکی عمیق، رنگای اغراق شده و کنتراست فوق‌العاده لذت ببرین.

چون که صفحه نمایش اصلی هیچ ناچ و بریدگی نداره و حاشیه ها بسیار کمن و کناره دستگاه هم به صورت اج(Edge) طراحی شده، واقعا کار کردن با LG Wing لذت بخشه ولی جای خالی رفرش ریت (Refresh rate) بیشتر از 60 هرتز توی سال 2020 کاملا حس میشه و ای کاش LG حداقل برای صفحه نمایش اصلی این دستگاه سراغ رفرش ریتای 90 یا 120 هرتز میرفت. اگه یکم سخت گیری کنیم، یکی دیگه از نقاط ضعف Wing وقتی که صفحه نمایش اصلی رو باز میکنین و حاشیه های زیاد صفحه نمایش دوم توی ذوق میزنه و جا داشت که از چهار طرف یه چند میلی متری به ابعاد صفحه نمایش اضافه بشه. از نظر نرم افزاری هم تنظیمات کاملی برای تنظیم صفحه نمایش در اختیار دارین و توی قسمت Screen Color میتونین از بین سه حالت Natural, Vivid, Cinema یکی رو انتخاب کنین. به جز این سه حالت، قابلتی هم به نام Custom وجود داره که میتونین علاوه‌ بر سردی و گرمی صفحه نمایش توی بخش RGB Levels میزان سه رنگ قرمز، سبز و آبی رو توی صفحه نمایش کم و زیاد کنین تا به بهترین تنظیم رنگی که مورد نظرتون هست برسین. اگه فکر میکنین با اینکه LG Wing از یه صفحه نمایش امولد استفاده میکنه، اما هنوز روشنایی کمی داره میتونین توی بخش Display تیک گزینه Extra brightness رو فعال کنین تا حداکثر روشنایی صفحه نمایش بیشتر بشه، البته دقت کنین که این ویژگی فقط برای صفحه نمایش اصلی در دسترسه. در کل LG Wing از دو تا صفحه نمایش OLED با رزولوشن و کیفیت قابل قبول بهره میبره و محتوا ها رو بسیار شارپ و با کیفیت تحویلتون میده اما استفاده از نرخ نوسازی 60Hz توی سال 2020 یکم نا امید کنندس.

باتری و شارژدهی LG Wing

گوشی جدید ال‌جی با اینکه از یه مودم 5G و دو تا نمایشگر استفاده میکنه، به یه باتری 4000 میلی آمپری بسنده کرده که با توجه به ویژگی‌ های خاص این گوشی انتظار میرفت باتری پرظرفیت تری رو ببینیم، البته باید به این نکته هم توجه کرد که همین الان هم به لطف دو تا نمایشگر استفاده شده روی هم، ضخامت گوشی به 10 میلی‌متر رسیده که گوشی ضخیمی محسوب میشه و اگه که ال‌جی باتری حجیم تری رو برای Wing در نظر میگرفت به ضخامت دستگاه هم اضافه میشد.

ال‌جی Wing از Quick Charge 4.0 هم پشتیبانی میکنه و توی جعبه هم یه شارژر 25W دیده میشه که این روزا شارژر قدرتمندی به حساب نمیاد اما اگه Wing رو یه محصول میان رده در نظر بگیریم، توان مناسبی داره و میتونه باتری لیتیوم پلیمری 4000 میلی آمپری این گوشی رو توی «یک ساعت و چهل دقیقه» فول شارژ کنه.

امنیت LG Wing

ال‌جی برای بخش امنیت این دستگاه به سراغ ترند این روزای بازار رفته و از یه سنسور اثر انگشت زیر صفحه نمایش استفاده کرده، این سنسور از نوع اپتیکاله و عملکرد سریع و مطمئنی داره اما با این حال نباید ازش عملکردی در حد سریعترینای بازار مثل پرچمدارای وان پلاس رو انتظار داشته‌ باشین. با اینکه استفاده از اثرانگشتای زیر صفحه نمایش نسبت به سنسورای خازنی روی بدنه پیشرفت به حساب میاد (البته تو برخی موارد مثل A50 اینقدر کند بودن که ای کاش از سنسورای متداول خازنی استفاده میکردن) اما بهتر بود با توجه به طراحی خاص LG Wing و صفحه نمایش چرخانش از یه سنسور خازنی روی فریم یا پشت دستگاه استفاده میشد تا حتی وقتی گوشی به حالت T شکل هم قرار گرفته، در دسترس باشه. در مجموع تو این بخش از بررسی ال جی Wing میتونیم به کمپانی ال جی یه نمره خوب بدیم.

دوربین LG Wing

بخش دوربین بررسی ال جی Wing  نقطه جالب این مطلبه، شاید فکر کنین که خاص ترین و متمایزترین بخش LG Wing همون بخش طراحی و صفحه نمایش متحرکشه، ال‌جی مثل صفحه نمایش سعی کرده توی بخش دوربین هم نوآوریایی داشته باشه و این قسمت هم جذابیتای زیادی داره. ال‌جی برای Wing یه دوربین سه گانه رو در نظر گرفته. وقتی که اسم دوربین سه گانه میاد انتظار داریم که علاوه بر سنسور واید و اولترا واید، یه سنسور تله فوتو و برای گوشیای ارزون قیمت تر یه سنسور عمق سنج رو ببینیم، اما LG Wing علاوه بر سنسور واید 64 مگاپیکسلی با دیافراگم f/1.8 به دو تا سنسور اولترا واید مجهز شده که یکی از اونا 117 درجه (سنسور 13 مگاپیکسلی) و یکی دیگه 120 درجه (سنسور 12 مگاپیکسلی) رو پوشش میده.

• سنسور اصلی:

دوربین اصلی مثل بقیه سنسورای 64 مگاپیکسلی یه طور پیش‌فرض عکسایی 16 مگاپیکسلی ثبت می‌کنه که جزئیات، روشنایی و داینامیک رنج مطلوبه و در کل میشه گفت عکسا کیفیت قابل قبولی دارن، البته اگه به دیتیل (Detail) بیشتری نیاز داشته باشین قابلیت عکاسی 64MP هم در دسترسه که توی این حالت جزئیات و شارپنس افزایش پیدا میکنن، البته بهتره فقط توی نور کافی با حالت 64 عکس بگیرین چون علاوه بر حجم زیاد عکسا، توی نور کم به خاطر کوچیک شدن پیکسلا نویز بیشتری وارد عکس میشه.

• سنسور اولترا واید:

سنسور 13 مگاپیکسلی اولترا واید هم دقیقا مثل سنسور اصلی جزئیات، روشنایی، شارپنس و داینامیک رنج قابل قبولی داره ولی طبیعتا سطح جزئیات در حد و اندازه دوربین اصلی نیست. همون طور که انتظار میره LG Wing به خاطر نداشتن سنسور عمق سنج، توی ثبت عکسای پرتره خیلی دقیق نیست و بعضی مواقع نمیتونه سوژه اصلی رو تشخیص بده و مرز سوژه رو همراه با بک‌گراند بلر (Blur) میکنه. در کل نباید انتظار دوربینی در قد و قواره پرچمدارا رو از LG Wing داشته باشین، اما اگه انتظارتون از بخش عکسبرداری در حد یه میان‌ رده باشه این گوشی خاص ال‌جی میتونه شما رو راضی کنه.

• فیلمبرداری:

با دیدن بررسی ال جی Wing و بخش دوربین شاید برای شما هم سوال باشه که دو تا سنسور اولترا واید به چه دردی میخوره؟ یکی از سنسورای اولترا واید LG Wing فقط به فیلمبرداری اختصاص داره (سنسور 12 مگاپیکسلی) و اگه که صفحه نمایش رو بچرخونین و اپ دوربین رو باز کنین، گوشی به طور اتوماتیک وارد حالت Gimbal Mode میشه و این دقیقا همون قابلیت متمایز و خاص ال‌جی وینگه. توی حالت Gimbal Mode فقط میتونین با سنسور 12 مگاپیکسلی اولترا واید فیلمبرداری کنین ولی به واسطه زاویه دید عالی این دوربین (120 درجه) فیلم ها حتی تو حالت عادی هم جذاب به‌ نظر میرسن. توی این حالت فیلمبرداری اولین چیزی که به چشم میخوره جوی استیک (joystick) دیجیتالیه که کار باهاش فوق العاده جذابه و میتونین بدون تکون دادن گوشی زاویه دید دوربین رو تغییر بدین. همچنین قابلیتای دیگه ای مثل Follow Mode توی بهش Gimbal دیده میشه که با تپ کردن (tap) روی یه سوژه میتونین اون رو فالو کنین و دوربین به طور خودکار اون سوژه رو دنبال میکنه. یه علامت ریز قفل هم گوشه رابط کاربری دوربین دیده میشه که اگه اون رو نگه دارین، کادر موجود لاک میشه و دوربین اصلا تکون نمیخوره و در حقیقت یه استیبلایزر (Stabilizer) فوق العادس. به جز بخش Gimbal قابلیت جذابی توی رابط کاربری LG Wing وجود داره به اسم Dual Recording که میتونین به وسیله اون همزمان با دوربین سلفی و دوربین اصلی فیلمبرداری کنین و برای تولید کننده های محتوا قطعا امکان جالب و جذابیه. اما نکته منفی که تو قسمت Gimbal Mode وجود داره اینه که نمیتونین با وضوح 4K توی این قابلیت فیلمبرداری کنین چون عملیات فیلمبرداری با این قابلیت فقط با دوربین اولترا واید گوشی صورت میگیره و فقط بین HD و Full HD حق انتخاب بهتون میده. در کل فیلمبرداری با LG Wing فوق العاده لذت بخشه و احتمالا توی چند روز اول با چرخ زدن توی رابط کاربری دوربین میتونین قابلیتای جدیدی رو کشف کنین، علاوه بر این قابلیتا، وجود لرزشگیر اپتیکال (Optical) و امکان فیلمبرداری 4K این گوشیو برای کسایی که فیلمبرداری براشون اهمیت زیادی داره، مناسب میکنه.

• دوربین سلفی:

دوربین سلفی LG Wing به صورت پاپ آپ(pop-up) توی فریم بالایی گوشی قرار گرفته، معمولا از دوربینای سلفی پاپ آپ انتظار خیلی زیادی نمیره اما با این حال LG Wing به یه سنسور 32 مگاپیکسلی با دیافراگم f/1.8 و پیکسلای 0.8 میکرو متری مجهز شده که نشون میده نباید خیلی انتظارمون رو از سلفی این گوشی پایین بیاریم. عکسای گرفته شده با دوربین سلفی روشنایی و جزئیات و شارپنس مناسبی دارن اما نکته منفی داینامیک رنج عکسای سلفیه که میتونست بهتر باشه. یکی از قابلیتای خوب و کاربردی و سلفی LG Wing تشخیص سریع و به موقع سقوطه که میتونه با بستن دوربین سلفی با سرعت زیاد از آسیب دیدن اون توی سقوط جلوگیری کنه.

سخت افزار و پردازنده LG Wing

تو این بخش از بررسی ال جی Wing عملکرد این گوشی یه مقدار جای بحث داره. شاید نشه به LG Wing با قیمت هزار دلاریش به چشم یه میان رده نگاه کرد، اما تو بررسی ال جی Wing میشه گفت بخش تراشه و سخت افزار فدای نوآوریای پرهزینه ال‌جی شده، البته که قیمت LG Wing با توجه به رقبا خیلی به صرفس و رقبای تاشو حتی بیشتر از 2000 دلار هم قیمت خوردن. به هر حال با اینکه قیمت گوشی خاص ال‌جی در حد یه پرچمدار اندرویدیه اما تراشه به کار رفته توی این محصول یه تراشه میان ردس و باید یکم انتظار ها رو توی این بخش کاهش بدیم. ال‌جی Wing از یه چیپست اسنپدراگون 765G استفاده می‌کنه (1×2.4 GHz Kryo 475 prime و 1×2.2 GHz Kryo 475 Gold و 6×1.8 Kryo 475 Silver). علاوه بر این هسته های CPU آدرنو 620 هم (Adreno) به عنوان پردازنده گرافیکی، این مجموعه رو همراهی میکنه.

یکی از ویژگی های خوب این چیپست برخورداری از مودم 5G و پشتیبانی از این قابلیته، که احتمالا تا چند سال آینده خیلی گسترده قابل استفاده باشه. ال‌جی برای حافظه این گوشی دو نسخه 128 و 256 رو در نظر گرفته و خوشبختانه سراغ حافظه های پرسرعت UFS رفته (به طور دقیق تر UFS 2.1)  ولی بهتر بود سراغ نسلای جدید تر میرفت و با توجه به قیمتش که تقریبا اندازه پرچمداراس، مثل پرچمدارای 2020 اندرویدی از UFS 3.0 استفاده میکرد. به طور کلی عملکرد LG Wing توی کارای روزمره کاملا قابل قبول و روونه و خبری از لگ زدن نیست، اما گاهی اوقات موقع باز کردن صفحه نمایش و روشن شدن نمایشگر دوم یه تاخیرای چند ثانیه ای رو می‌بینیم و ای کاش که ال‌جی از یه چیپست پرچمدار (سری 800 کوالکام) استفاده میکرد. توی بخش گیم و بازی کردن هم اگه انتظار عملکردی شبیه به یه پرچمدار رو نداشته باشیم، LG Wing سربلند بیرون میاد و عملکردش قابل قبوله.

نرم افزار و رابط کاربری LG Wing

اولین گوشی از پروژه Explorer ال‌جی یعنی LG Wing با اندروید 10 سوار بر رابط کاربری جدید ال‌جی یعنی LG UX یا اسم جدیدی که ال‌جی انتخاب کرده  (Velvet UI) عرضه شده که نسبت به رابط کاربری قبلی ال‌جی (UX 8 و قدیمی تر) بهبودای زیادی رو تجربه کرده و صد البته که با اولین نگاه به نسل جدید رابط کاربری ال‌جی متوجه شباهتای بسیار زیاد اون با ONE UI سامسونگ میشیم. قطعا بدون نرم افزار و رابط کاربری بهینه شده برای قابلیتای خاص این گوشی، LG Wing انگار فلجه و این قابلیت و نوآوریای سخت افزاری فقط به درد کلاس گذاشتن میخورن(!) و ال‌جی هم به خوبی از این موضوع آگاه بوده و حسابی روی بخش نرم افزاری Wing کار کرده و سعی کرده قابلیتای نرم افزاری جالبی رو با توجه به امکانات خاص سخت افزاری این دستگاه ارائه کنه.

همونطور که گفتیم رابط کاربری ال‌جی برای Wing کاملا بهینه شده و قابلیتای جدیدی بهش اضافه شده، مثلا شما میتونین توی قسمت بالایی یه اپ مثل یوتیوب رو باز کنین و وقتی که میخواین چیزی رو تایپ کنین، کیبورد توی اون صفحه نمایش کوچیک نشون داده بشه، یا حتی اگه قرار باشه متن طولانی رو تایپ کنین یا به هر دلیلی احتیاج به یه کیبورد بزرگتر دارین فقط کافیه گوشی رو برعکس بگیرین تا صفحه نمایش کوچیک محتوا رو نشون بده و صفحه بزرگتر تبدیل به کیبورد بشه. حتی بعضی بازیا مثل Asphalt 9 هم با LG Wing بهینه شدن و موقع بازی کردن آسفالت نقشه بازی توی نمایشگر 3.9 اینچی نشون داده میشه تا کاملا روی بازی مسلط باشین. شاید توی نگاه اول با خودتون بگین که ایده گوشی با نمایشگر T شکل خیلی کاربردی نیست و بیشتر برای سرگرمیه، اما ال‌جی با بهینه سازی های نرم افزاری خوبش نشون داد که نوآوریای جدیدش کاملا به کار میان و تجربه جدیدی رو ارائه میدن.

اسپیکر LG WING

با توجه به قیمت LG WING انتظار میرفت که الجی از اسپیکر استریو استفاده کنه اما اینطور نیست! صدای الجی وینگ به صورت مونو یا همون تک اسپیکره پخش میشه. این اسپیکر مونو کیفیت و بلندی صدای خوبی هم نداره و همه ی ایناها باعث میشه یکی از نقاط ضعف این گوشی، عملکرد اسپیکر اون باشه. در ضمن باید به این نکته توجه داشته باشید که الجی برای این گوشی جک هندزفری هم قرار نداده که اگر سخت گیرانه بخوایم نظر بدیم این هم میتونه جز نقاط ضعف این گوشی در نظر گرفته بشه.

جمع بندی

به طور کلی LG Wing اومده تا قدرت طراحی و نوآوری ال‌جی رو به رخ رقبا بکشه و تا حد زیادی هم موفق بوده چون مکانیزم به کار گرفته شده توی LG Wing قابل اعتماد تر از گوشیای تاشو به نظر میرسه و‌ نشون میده شاید ایده های جذاب تری از گوشیای تاشو هم وجود داشته باشه. ال‌جی همونطور که میخواسته تونسته قابلیتای متفاوت و منحصر به فردی رو توی این گوشی قرار بده که علیرغم جذاب بودن، کارآمد هم هستن، مثلا اضافه شدن یه سنسور اولترا واید اضافه و وجود قابلیت گیمبال (Gimbal) و استیبلایزر (Stabilizer) فوق‌العاده با این سنسور، یا امکان استفاده از دو تا اپلیکیشن روی دو تا نمایشگر مجزا. البته این تغییرات و نوآوریا باعث ایجاد یه سری نقاط ضعف هم شدن، مثلا وجود وزن زیاد یا ضخامت نسبتا زیاد علیرغم استفاده از باتری کم ظرفیت 4000 میلی آمپری و قیمت 1000 دلاری و استفاده از یه چیپست میان رده توی این بازه قیمتی.

• نقاط قوت:

1. نوآوری توی بخش طراحی و بهینه شدن نرم افزار برای استفاده کامل از قابلیتای سخت اضافه شده
2. وجود حالت Gimbal Mode و لرزشگیر اپتیکال
3. کیفیت ساخت بالا و استفاده از متریالی در حد پرچمدار
4. عملکرد قابل قبول دوربین اصلی گوشی